Αρχική > Μουσική > Πολλή ησυχία δεν έχει πέσει;;;

Πολλή ησυχία δεν έχει πέσει;;;

10 Νοεμβρίου 2011 Σχολιάστε Go to comments

Βάλτε τίποτα τραγουδάκια να παίζουν μη μπας και ζωηρέψουμε!

Ξεκινάω με τους La maldita vecindad: «Ο Νότος του Νότου», «Μεγάλο Τσίρκο», «H χώρα όπου δεν τρέχει τίποτα», «Κύριος Λέξεις».

Κατηγορίες:Μουσική
  1. Ράκος "Lumpen" Κουρελάριος
    10 Νοεμβρίου 2011 στο 10:04 μμ

    Αφιερωμένο στον Memo που μου έμαθε τους Maldita το μακρινό 1996 [η μετάφραση εκ του προχείρου]:

    Φως
    κόκκινο είναι το φως
    φως από νέον
    που σημαδεύει το μαγαζί
    «Χορος Κουμπάλα Μπαρ»
    και μέσα
    η νύχτα είναι
    μουσική και πάθος
    Ήλιε
    δεν καταλαβαίνεις
    αυτό που συμβαίνει εδώ.
    Αυτή είναι η νύχτα
    και της νύχτας είναι
    τα πράγματα του έρωτα
    Η καρδιά στο ημίφως
    πάντα παραδίνεται.
    Θάλασσα
    μυρίζει [;] θάλασσα.
    Πολύ ζέστη
    ιδρώτες στο δέρμα
    Ιδρωμένη μυρωδιά κι αλάτι.
    Και στην πίστα
    ένα ζευγάρι
    ξανααγαπιέται.
    Ένα γέλιο, ένα χάδι,
    και στην πίστα ένα ζευγάρι ξανααγαπιέται.
    Ένα νόστιμο και καλό χορευτικό τραγούδι
    στο ημίφως η καρδιά
    και στο Κουμπάλα όλα είναι
    μουσική και πάθος

  2. Ράκος "Lumpen" Κουρελάριος
    10 Νοεμβρίου 2011 στο 10:07 μμ

  3. Ράκος "Lumpen" Κουρελάριος
    10 Νοεμβρίου 2011 στο 10:10 μμ

  4. Ράκος "Lumpen" Κουρελάριος
    10 Νοεμβρίου 2011 στο 10:12 μμ

  5. Ράκος "Lumpen" Κουρελάριος
    10 Νοεμβρίου 2011 στο 10:15 μμ

  6. Ράκος "Lumpen" Κουρελάριος
    10 Νοεμβρίου 2011 στο 10:18 μμ

  7. Ράκος "Lumpen" Κουρελάριος
    10 Νοεμβρίου 2011 στο 10:30 μμ

  8. Ράκος "Lumpen" Κουρελάριος
    10 Νοεμβρίου 2011 στο 10:40 μμ

  9. Liakada
    10 Νοεμβρίου 2011 στο 11:00 μμ

    Ακουσα μουσικές και μπήκα !

    Σε άλλο τόνο …

    Καλησπέρα Κουρελάριε 😀

  10. χρηχα
    10 Νοεμβρίου 2011 στο 11:01 μμ

    Kαλησπέρα….

    από συνάντηση αγανακτισμένων είναι;…

    με τρελαίνει η γλώσσα…..αν και δεν καταλαβαίνω τίποτε….φανταστική ….βίβα ρεβολουσιόν…..ε ρεβουσιοναριος……

  11. Soduck
    10 Νοεμβρίου 2011 στο 11:02 μμ

    Τρελό κέφι! Το οτι θα σας έδινε τόση ενέργεια ο πρωτουπουργός ομολογώ δεν το φανταζόμουν… Τους υπόλοιπους φαίνεται να τους εξουθένωσε!

  12. Ράκος "Lumpen" Κουρελάριος
    10 Νοεμβρίου 2011 στο 11:04 μμ

    @ χρηχα

    από συνάντηση αγανακτισμένων είναι;…

    🙂

    Λίγο ρυθμό… Δεν έχει σημασία η γλώσσα ή οι στίχοι…

    Καλό βράδυ!

    _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

    @ Soduck

    Η Πα-ρτ-ίδα βρίσκεται πλέον σε καλά -τραπεζικά- χέρια. Πριν μας τα πάρουν όλα οφείλουμε να το γλεντήσουμε! Μην νομίζουν και διάφοροι ότι είμαστε μίζερος λαός! 🙂

    Καλό βράδυ!

  13. Ράκος "Lumpen" Κουρελάριος
    10 Νοεμβρίου 2011 στο 11:07 μμ

  14. Ράκος "Lumpen" Κουρελάριος
    10 Νοεμβρίου 2011 στο 11:12 μμ

    «Δε μπορείς να ζεις έτσι»:

  15. Ράκος "Lumpen" Κουρελάριος
    10 Νοεμβρίου 2011 στο 11:18 μμ

  16. Ράκος "Lumpen" Κουρελάριος
    10 Νοεμβρίου 2011 στο 11:20 μμ

  17. Ράκος "Lumpen" Κουρελάριος
    10 Νοεμβρίου 2011 στο 11:26 μμ

  18. KnowDame
    10 Νοεμβρίου 2011 στο 11:29 μμ

    Καλησπέρα. Ωραίο το πρόγραμμα! 🙂

  19. Ράκος "Lumpen" Κουρελάριος
    10 Νοεμβρίου 2011 στο 11:44 μμ

    Καλησπέρα! Μερσί! Χαίρομαι που σας αρέσει το πρόγραμμα, αλλά μήπως το πολιτικοποιήσατε υπέρ του δέοντος; 😆

  20. Ράκος "Lumpen" Κουρελάριος
    10 Νοεμβρίου 2011 στο 11:56 μμ

    Κι αφού η εκλεκτή φίλη Knowdame, που ξενυχτά μαζί μας, μάς έστειλε στη Χιλή [ας μην ξεχνάμε ότι η πρώτη εκτέλεση του El pueblo unido jamás será vencido, παίχτηκε για πρώτη φορά στη Χιλή τον μακρινό Ιούνιο του 1973, τρεις μήνες πριν το στρατιωτικό πραξικόπημα που ανέτρεψε τον πρόεδρο Αλλιέντε], ας της αφιερώσουμε ένα ποίημα του Πάμπλο Νερούδα, που πέθανε 20 μέρες μετά το πραξικόπημα. Μουσική Victor Jara:

    Μ’ αρέσεις άμα σωπαίνεις
    Μ’ αρέσεις άμα σωπαίνεις, επειδή στέκεις εκεί σαν απουσία
    κι ενώ μεν απ’ τα πέρατα με ακούς,
    η φωνή μου εμένα δεν σε φτάνει.
    Μου φαίνεται ακόμα ότι τα μάτια μου σε σκεπάζουν πετώντας
    κι ότι ένα φιλί, μου φαίνεται,
    στα χείλη σου τη σφαγίδα του βάνει.
    Κι όπως τα πράγματα όλα ποτισμένα είναι από την ψυχή μου,
    έτσι αναδύεσαι κι εσύ μέσ’ απ’ τα πράγματα,
    ποτισμένη απ’ τη δική μου ψυχή.
    Του ονείρου πεταλούδα, της ψυχής μου εσύ της μοιάζεις έτσι,
    σαν όπως μοιάζεις και στη λέξη μελαγχολία, καθώς ηχεί.
    Μ’ αρέσεις άμα σωπαίνεις, επειδή στέκεις εκεί σαν ξενητειά.
    Κι άμα κλαις μου αρέσεις,
    απ’ την κούνια σου πεταλούδα μικρή μου εσύ.
    Κι ενώ μεν απ’ τα πέρατα με ακούς,
    η φωνή μου εμένα δεν μπορεί να σ’ αγγίξει:
    Άσε με τώρα να βυθιστώ κι εγώ σωπαίνοντας
    μες τη δική σου σιωπή.
    Άσε με τώρα να σου μιλήσω κι εγώ με τη σιωπή
    τη δικιά σου
    που είναι απέρριτη σα δαχτυλίδι αρραβώνων
    και που λάμπει σαν αστραπή.
    Είσαι όμοια με την νύχτα, αγάπη μου,
    η νύχτα που κατηφορίζει έναστρη.
    Απόμακρη και τοσηδά και απ’ τα αστέρια φτιαγμένη
    είναι η δικιά σου σιωπή.
    Μ’ αρέσεις άμα σωπαίνεις, επειδή στέκεις εκεί σαν απουσία.
    Μακρινή κι απαρηγόρητη, σα να σε σκέπασε χώμα.
    Μια λέξη μόνο αν πεις, ένα χαμόγελο – μου αρκεί
    για να πανηγυρίσω που είσαι εδώ κοντά μου ακόμα.
    ***
    Πάμπλο Νερούδα – Είκοσι Ερωτικά Ποιήματα και Ένα Τραγούδι Χωρίς Καμμιάν Ελπίδα (2005)
    Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής

    Οι στίχοι στα καστιλιάνικα και στα ελληνικά και η ψιλοδιασκευή της μουστικής από την Ευανθία Ρεμπούτσικα εδώ: http://lemesia.wordpress.com/2009/04/24/%CE%BC-%CE%B1%CF%81%CE%B5%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%83-%CE%B1%CE%BC%CE%B1-%CF%83%CF%89%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CF%83-%CF%80%CE%B1%CE%BC%CF%80%CE%BB%CE%BF-%CE%BD%CE%B5%CF%81%CE%BF%CF%85/

  21. KnowDame
    11 Νοεμβρίου 2011 στο 12:00 πμ

    Ώστε το πολιτικοποίησα; 😆 😆

  22. Ράκος "Lumpen" Κουρελάριος
    11 Νοεμβρίου 2011 στο 12:04 πμ

    Συγνώμην 😦 [ 😆 ]

  23. KnowDame
    11 Νοεμβρίου 2011 στο 12:08 πμ

    Ευχαριστώ για την αφιέρωση. Δεν την είδα προηγουμένως. Πάρα πολύ ωραίο τραγούδι και ακόμα πιο όμορφοι στίχοι 🙂

  24. Ράκος "Lumpen" Κουρελάριος
    11 Νοεμβρίου 2011 στο 12:08 πμ

    Πάντως τον Βίκτωρ Γιάρα τον δολοφόνησαν πέντε μέρες μετά το πραξικόπημα. Αφού πρώτα του έσπασαν τα χέρια στο στάδιο [που σήμερα φέρει το όνομά του], όπου κρατούνταν χιλιάδες «αντικαθεστωτικοί», του ζήτησαν να παίξει κιθάρα. Εκείνος τραγούδησε το «Venceremos». Συνέχισαν τα βασανιστήρια και τελικά τον εκτέλεσαν:

  25. Ράκος "Lumpen" Κουρελάριος
    11 Νοεμβρίου 2011 στο 12:15 πμ

    Το μεγαλύτερο δώρο, ωστόσο, είναι η ίδια η ζωή. Εκείνα τα χρόνια τραγουδούσε η Χιλιάνα Βιολέτα Παρρά – «Ευχαριστώ τη ζωή»:

    Η μετάφραση μιας «χαμένης ψυχής». Από τότε:

    Gracias a la vida, que me ha dado tanto.
    Me dio dos luceros que, cuando los abro,
    perfecto distingo lo negro del blanco,
    y en el alto cielo su fondo estrellado,
    y en las multitudes el hombre que yo amo.

    Ευχαριστώ τη ζωή που μου ‘δωσε τόσα.
    Μου ‘δωσε δυο λαμπρά αστέρια που σαν τ’ ανοίγω
    Διακρίνω τέλεια το μαύρο απ’ το άσπρο,
    Και στον ξάστερο ουρανό το βάθος των αστεριών του,
    Και στα πλήθη τον άντρα που αγαπώ.

    Gracias a la vida, que me ha dado tanto.
    Me ha dado el oido, que en todo su ancho
    graba noche y dia; grillos y canarios.
    martillos, turbinas, ladrillos, chubascos
    y la voz tan tierna de mi bienamado.

    Ευχαριστώ τη ζωή που μου ‘δωσε τόσα.
    Μου ‘δωσε την ακοή, που καταγράφει τα πάντα,
    Νύχτα και μέρα, γρύλους και καναρίνια,
    Σφυριά, τουρμπίνες, αλυχτίσματα, μπόρες,
    Και την τόσο τρυφερή φωνή του πολυαγαπημένου μου.

    Gracias a la vida, que me ha dado tanto.
    Me ha dado el sonido y el abecedario,
    con el las palabras que pienso y declaro:
    madre, amigo, hermano y luz, alumbrando
    la ruta del alma del que estoy amando.

    Ευχαριστώ τη ζωή που μου ‘δωσε τόσα.
    Μου ‘δωσε τον ήχο και το αλφαβητάριο,
    Και μ’ αυτό τις λέξεις που σκέφτομαι και λέω:
    Μητέρα, φίλος, αδελφός και φως, φωτίζοντας
    Το δρόμο της ψυχής εκείνων που αγαπώ.

    Gracias a la vida, que me ha dado tanto.
    Me ha dado la marcha de mis pies cansados;
    con ellos anduve ciudades y charcos,
    playas y desiertos, montanas y llanos,
    y la casa tuya, tu calle y tu patio.

    Ευχαριστώ τη ζωή που μου ‘δωσε τόσα.
    Έδωσε ρυθμό στα κουρασμένα μου πόδια,
    Που μ’ αυτά βάδισα σε πόλεις και λιμνούλες,
    Παραλίες κι ερήμους, βουνά και πεδιάδες,
    Και στο σπίτι σου, στο δρόμο σου και στην αυλή σου.

    Gracias a la vida, que me ha dado tanto.
    Me dio el corazon, que agita su marco
    cuando miro el fruto del cerebro humano,
    cuando miro el bueno tan lejos del malo,
    cuando miro el fondo de tus ojos claros.

    Ευχαριστώ τη ζωή που μου ‘δωσε τόσα.
    Μου ‘δωσε την καρδιά που φτερουγίζει άγρια
    Σαν αντικρίζω τους καρπούς του ανθρώπινου μυαλού,
    Σαν αντικρίζω το καλό τόσο μακριά απ’ το κακό,
    Σαν αντικρίζω το βάθος των φωτεινών ματιών σου.

    Gracias a la vida, que me ha dado tanto.
    Me ha dado la risa y me ha dado el llanto;
    asi yo distingo dicha de quebranto,

    los dos materiales que forman mi canto
    y el canto de ustedes, que es el mismo canto,
    y el canto de todos, que es mi propio canto-

    Gracias a la vida, que me ha dado tanto…

    Ευχαριστώ τη ζωή που μου ‘δωσε τόσα
    Μου ‘δωσε το γέλιο και μου ‘δωσε το κλάμα,
    Για να διακρίνω τη χαρά απ’ τη θλίψη,
    Που τα δυο τους φτιάχνουν το τραγούδι μου,
    Και το τραγούδι σας, που είναι το ίδιο τραγούδι,
    Και το τραγούδι όλων, που είναι το δικό μου τραγούδι-

    Ευχαριστώ τη ζωή που μου ‘δωσε τόσα…

  26. Ράκος "Lumpen" Κουρελάριος
    11 Νοεμβρίου 2011 στο 12:16 πμ

    Το μεγαλύτερο δώρο, το μεγαλύτερο επίτευγμά μας ως ανθρώπων είναι το να είμαστε ζωντανοί. Η ίδια η ζωή είναι το παν!

  27. Ράκος "Lumpen" Κουρελάριος
    11 Νοεμβρίου 2011 στο 12:25 πμ

    @ Liakada [# 9]

    Για κάποιο λόγο ο WordPress σας έστειλε στα αζήτητα απόψε. Μόλις το είδα. Ευχαριστούμε. Καλό βράδυ!

  28. Ράκος "Lumpen" Κουρελάριος
    11 Νοεμβρίου 2011 στο 12:29 πμ

    Πάμε για καναδυό νανουρισματάκια; Να «απαλλάξουμε» και τους «πρωινούς»… Γιε της Σελήνης…

  29. L’Enfant de la Haute Mer
    11 Νοεμβρίου 2011 στο 12:35 πμ

    βάλσαμο η M. Caballe

  30. Ράκος "Lumpen" Κουρελάριος
    11 Νοεμβρίου 2011 στο 12:35 πμ

    Ελπίζω να περάσατε όμορφα απόψε 🙂

    Στον δύσκολο χειμώνα που έρχεται, δεν νομίζετε ότι είναι μια καλή ιδέα να παίζει κάποιος από μας μουσική για όλους μας κάθε βράδυ;

    Πάρτε την πρωτοβουλία! Δηλώστε «συμμετοχή»! Ας κάνουμε όμορφες τις βραδιές μας!

    Σας φιλώ! Καλό σας βράδυ! Γλυκά όνειρα! Καινούργια μέρα καινούργια καλημέρα! 🙂

    Ακολουθεί ένα εξαιρετικό νανούρισμα…

  31. Ράκος "Lumpen" Κουρελάριος
    11 Νοεμβρίου 2011 στο 12:38 πμ

    Το τελευταίο τραγούδι της βραδιάς είναι ένα εξαιρετικό νανούρισμα, που μας το αφιερώνει η εκλεκτή φίλη L’Enfant de la Haute Mer [μου το έστειλε νωρίτερα με e-mail, αλλά επειδή τότε οι ρυθμοί ήταν άλλοι, επέλεξε να παιχτεί αργότερα. Τώρα είναι η ώρα! Πολλά φιλιά Ανφάν, πολλά φιλιά σε όλες/όλους σας. Καλό σας βράδυ!]:

  32. Αρνητικός
    11 Νοεμβρίου 2011 στο 2:23 πμ

    Κι ένα τραγούδι για την νύχτα, ή μάλλον τις νύχτες

    Την καλησπέρα μου

  33. χρηχα
    11 Νοεμβρίου 2011 στο 10:58 πμ

    Καλημέρα….

    Πρέπει να αλλάξετε τον τίτλο της ανάρτησης αγαπητέ….το «πολυ ησυχία» έγινε μουσική πανδαισία…..

  34. Ράκος "Lumpen" Κουρελάριος
    11 Νοεμβρίου 2011 στο 2:34 μμ

    @ Αρνητικός

    Πολύ καλό! Ντάνκε!

    [Άστεγος! Πότε και πού θα στεγαστείς; Διαδικτυακά, εννοώ.]

    _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

    @ χρηχα

    🙂 Ευχαριστώ. Καλημέρα!

  35. Αρνητικός
    11 Νοεμβρίου 2011 στο 11:43 μμ

    Ράκος “Lumpen” Κουρελάριος :
    @ Αρνητικός
    Πολύ καλό! Ντάνκε!
    [Άστεγος! Πότε και πού θα στεγαστείς; Διαδικτυακά, εννοώ.]

    Ας όψεται η ρημαδα η κρίση. Σκέφτομαι κατάληψη, ελεύθερο, παγκάκι, χαρτόκουτο, τρολλιές 😀

  36. Ράκος "Lumpen" Κουρελάριος
    12 Νοεμβρίου 2011 στο 12:40 μμ

    ♫♪ Κρατάς κρυμμένες URL και δοκουμένδαααα ♪♫

  1. 26 Νοεμβρίου 2011 στο 5:38 μμ
    ♪♫ Αφρική ♫♪ | Year of the Dragon

Σχολιάστε