Αρχείο

Archive for the ‘Τρέχα γύρευε…’ Category

Άρθρο 1-1-4 της Γαλαξιακής Συμφωνίας περί Επιβίωσης των Ειδών

Η [δια]τήρηση της Ζωής [στον πλανήτη Γη] επαφίεται στην Λογική των κατοίκων της.

Ερμηνευτική εγκύκλιος για το 1-1-4, που εκδόθηκε συγκεκριμένα για τον πλανήτη Γη, την [γαλαξιακή χρονολόγηση] 45η-12ου-317-622/1-1-4 [Φοβού τους Δαναούς, την μη λογική φέροντας] – Σαχαρασία – James DeMeo – Riane Eisler – Marija Gimbutas – Steve Taylor…  🙂

Πηγή: «Ο Πλανήτης με τις Τρελλές», έκδοση 173η, Gimbutas Editions, Eisler City, Saharasia Planet, Steve Taylor System. [Στην κοινή γαλαξιακή.]

 

Το «παλιό» και το «νέο»

Μια παροιμία που άκουγα μικρός στο χωριό μου, και την άκουγα και την ξανάκουγα, κι «έμαθα» και την έλεγα και την ξανάλεγα, και την θυμήθηκα σήμερα τ’ απόγευμα [άγνωστο γιατί 😀 ]:

Να σε φυλάει ο Θεός από παλιούς διακονιαραίους [=ζητιάνους] κι από καινούργιους νοικοκυραίους [=νοικοκυραίους]

Ή, όπως το είχε πει [ή περίπου] η αγαπημένη F/B φίλη  Allison GBlues,

Κλάψα και υπεροψία; Φύγε μακριά χωρίς αντίο!

Εκεί είμαστε σήμερα…

Στους αυτοθυματοποιημένους κλαψιάρηδες που γίνανε «νοικοκυραίοι»…

Εμείς θα ζήσουμε να τους «θυμόμαστε»…

Εσείς; 😉

Το -εξαιρετικά- σύντομο καλοκαίρι της «ελληνικής» επανάστασης

laughing with tearsspain4

Κι όλοι οι Σεπτέμβρηδες ήταν τόσο -μα τόσο!- ίδιοι.

Ήγουν, κενοί περιεχομένου, όπως κι όλοι οι προηγούμενοι 😉

Κενός τόπος

vacuum

Κάποια στιγμή, μέσα σ’ αυτό το χωροχρονικό α-συνεχές των συμπάντων,

μπορεί να συναντήσεις κάποιον, ο οποίος ΕίΝΑΙ

όλα όσα εσύ ΑΡΝήΘΗΚΕΣ να γίνεις.

Κι εσύ είσαι όλα όσα εκείνος θα ήΘΕΛΕ να ΕίΝΑΙ.

Κενός τόπος

[…]

To blogging απόθανε…

Το blogging απόθανε…

Το facebook ψυχορραγεί…

Το twitter γεννήθηκε νεκρό…

Το instagram είναι το τελευταίο [;] καταφύγιο του ά-λογου…

Του μη-Λόγου…

Ο Λόγος [πού ήταν «εν αρχή»] πεθαίνει κι ο ίδιος…

[Που δεν ήταν ποτέ «εν αρχή», κι ας νομίζουμε. Η Λογική δεν κατακτήθηκε ποτέ. Μια ιδέα είναι τού πόσο μεγάλη ιδέα έχουν οι άνθρωποι για τον εαυτό τους.]

Τα βιβλία; Ούτε λόγος…

Η ανθρωπότητα επιστρέφει [;] εκεί απ’ όπου ξεκίνησε.

Στη σιωπή.

Την εσωτερική.

Αν επιστρέφει.

Αν δεν επιστρέψει χάθηκε.

Ο Λόγος κατακτιέται μόνον και μόνον για να πάμε παρακάτω.

Τεράστιο εφόδιο ο ίδιος, απλά σου δίνει τα εφόδια για να συνεχίσεις.

Το μονοπάτι σου.

Αν έχεις πια μονοπάτι.

Αν «θυμάσαι» πια τι σημαίνει η λέξη μονοπάτι…

… Και δεν είναι πια παρά μια εικόνα στο «google εικόνες»…

Κατά τα λοιπά…

Ψυχαγωγείσαι μ’ αυτούς [με τις «απόψεις» αυτωνών] που νομίζουν ότι θα «καθορίσουν» το μέλλον της ανθρωπότητας, όπως καθόρισαν την άθλια πορεία της.

Δε νομίζω.

Απλά το διασκεδάζω.

Σκληρό [αυτό που λέω], ε;

[Ξανά μανά το ίδιο τραγούδι. Πάτε πουθενά; 😉 ❤ ]