Αρχική > Αυτοέκφραση, Μουσική, Uncategorized > Ποτίζω τα άνθη και εγκαθίσταμαι εις τον εξώστην

Ποτίζω τα άνθη και εγκαθίσταμαι εις τον εξώστην

Φυσάει ένα ικανοποιητικό -και δροσερό- αεράκι.

Οι συμπολίτες μας αναχώρησαν για σαββατοκύριακο ή για διακοπές.

Κι εμείς αναζητούμε τη συνέχειά μας μέσα στις τομές.

Ντελέζ και Σπινόζα.

Ουζάκι.

Τσιγαράκι.

Η ζωή είναι υπέροχη.

Ήρεμη. Γοητευτική. Χαρούμενη.

Σας φιλώ!

Να περνάτε καλά! Μπορείτε και καλύτερα!

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _

Κι ένα άσμα για όλους εμάς, τους παρόντες, κι όλους εκείνους, τους απόντες: Γαλάζια Θάλασσα.

Cesária Évora – Mar Azul

  1. 29 Ιουλίου 2011 στο 8:45 μμ
  2. 29 Ιουλίου 2011 στο 9:53 μμ

    «Τομή μέσα στη συνέχεια»: μλκιούλες του Αλτουσέρ.

    Για τους υπαλλήλους της Αυτοκρατορίας α λα Νέγκρι: Οι Βάρβαροι

  3. 29 Ιουλίου 2011 στο 10:01 μμ

    «Body without organs»: το ορθότερο -ίσως- θα ήταν: «being without body»…

  4. 30 Ιουλίου 2011 στο 11:29 πμ

    Να παρακαλάτε, κάποιοι από σας, να μην τα πάρω καμιά μέρα στο κρανίο…

    Γιατί δεν μπορεί να σας λέω «καλημέρα» κι εσείς να μου απαντάτε με «τσιτάτα» του κάθε αγράμματου σταλινο-μαο-λενινιστή καθηγητάκου.

    Μακριά…

  5. 30 Ιουλίου 2011 στο 2:43 μμ

    Αυτό που μού είναι αδιανόητο, αυτό που δεν μπορεί να χωνέψει με τίποτα η γκλάβα μου, είναι το γεγονός ότι κάποιοι διακόπτουν τις διακοπές τους μόνον και μόνον για να «παραδώσουν μαθήματα δι’ αλληλογραφίας» σ’ όσους μείναν πίσω.

    Ήθη εξουσιαστών. Δηλαδή, ήθη δούλων.

    Την εαυτάρα σας κι από κει παν κι άλλοι…

  1. No trackbacks yet.

Σχολιάστε